Ben ik weer!
Het leven in Zweden is goed. Na een lange winter
genieten we nu van zomers weer en daglicht van half drie ’s ochtends tot half
tien ’s avonds.
En op zo’n lange zomerse dag mocht ik vorige week mijn verjaardag
vieren. Hoewel ik van te voren niets gepland had, heb ik mij toch ontzettend
jarig gevoeld. Dat kwam natuurlijk door alle lieve aandacht, berichtjes en
cadeautjes van familie en vrienden, dichtbij én ver weg. Overdag genoot ik van
al deze aandacht en het zonnetje met huisgenoten, Almdudler, kladdkaka en
mandeltårta. Kladdkaka
klinkt misschien niet heel appetijtelijk, maar is een Zweedse chocoladetaart
vergelijkbaar met smeuïge brownies. ’S avonds hadden we een ‘Eurovision Party’
in onze woonkamer, met studenten uit alle hoeken van Europa en Amerika. Een
avond vol met grappen, commentaar en vakantietips. Dus mocht je nog geen
plannen hebben voor de volgende Eurovisie finale, organiseer een Eurovisie
feestje. ;-)
 |
| Zon, taart en Almdudler in de "achtertuin" |
Maar het leven gaat niet altijd over rozen. Drie dagen voor mijn
verjaardag bleek Kees
– mijn konijn – ziek. Op 10 mei, heb ik Kees laten
inslapen om hem verder leed te besparen. Dit was negen jaar nadat ik
Kobus en Kees voor mijn verjaardag gekregen had, zij waren zonder twijfel het
beste verjaardagscadeau ooit. Hoewel ik weet dat ik de juiste beslissing
genomen heb, ga ik Kees missen en vind ik het lastig dat ik er niet bij kon
zijn.
Nu nog twee weekjes college en examen(s), dan zit ook dit semester er weer op.
Geen opmerkingen
Een reactie posten